فناوری سنجش در پخش کننده های صابون سنجش خودکار یک جزء حیاتی است که این دستگاه ها را قادر می سازد تا تجربه شستن دست بدون لمس و بهداشتی را ارائه دهند. این فناوری به دستگاه پخش کننده اجازه می دهد تا حضور دست کاربر یا یک شی را تشخیص دهد و متعاقباً مکانیسم پخش صابون را فعال کند.

سنسورهای مادون قرمز (حسگرهای IR):

سنسورهای مادون قرمز یکی از متداول‌ترین فناوری‌های حسگر مورد استفاده در پخش‌کننده‌های صابون سنجش خودکار هستند. این حسگرها بر اساس اصل تشخیص تغییرات در سطوح نور مادون قرمز برای شناسایی وجود یک جسم، معمولاً یک دست، کار می کنند. در اینجا نحوه کار آنها آمده است:

فرستنده و گیرنده: حسگرهای مادون قرمز از دو جزء اصلی تشکیل شده اند - یک فرستنده و یک گیرنده. ساطع کننده یک پرتو نور مادون قرمز ساطع می کند و گیرنده بازتاب این پرتو را تشخیص می دهد.

تشخیص انعکاس: زمانی که کاربر دست خود را زیر نازل صابون‌ساز قرار می‌دهد، پرتو نور مادون قرمز ساطع شده به دست کاربر برخورد کرده و به گیرنده منعکس می‌شود. حسگر این انعکاس را تشخیص می‌دهد و به آن سیگنال می‌دهد که یک شی (دست کاربر) در منطقه تشخیص قرار دارد.

فعال سازی: هنگامی که حسگر وجود یک شی را تشخیص می دهد، مکانیسم پخش صابون را فعال می کند و مقدار از پیش تعیین شده صابون را آزاد می کند. به این ترتیب کاربر می تواند بدون دست زدن به تلگراف به صابون دسترسی پیدا کند.

سنسورهای مادون قرمز بسیار قابل اعتماد و پاسخگو هستند و آنها را برای برنامه های بدون لمس ایده آل می کند. آنها به دلیل دقت خود در تشخیص اجسام در محدوده خود شناخته شده اند و یک انتخاب محبوب برای پخش کننده های صابون اتوماتیک در محیط های مختلف هستند.

حسگرهای خازنی:

حسگرهای خازنی یک فناوری حسگر جایگزین هستند که در برخی از دستگاه‌های پخش صابون سنجش خودکار استفاده می‌شوند. این حسگرها بر اساس تغییر در ظرفیت خازنی، که معیاری برای سنجش توانایی یک جسم برای ذخیره بار الکتریکی است، کار می کنند. در اینجا نحوه عملکرد سنسورهای خازنی آورده شده است:

تغییر ظرفیت: یک حسگر خازنی یک میدان الکتریکی در اطراف خود ایجاد می کند. وقتی جسمی مانند دست کاربر وارد این میدان الکتریکی می شود، میدان را مختل می کند و باعث تغییر در ظرفیت خازن می شود.

تشخیص: حسگر می تواند این تغییر در ظرفیت را که نشان دهنده وجود یک جسم است، تشخیص دهد. این تغییر مکانیسم پخش صابون را فعال می کند و به کاربر امکان می دهد صابون را بدون تماس فیزیکی با دستگاه پخش کننده دریافت کند.

سنسورهای خازنی به دلیل حساسیت و دوام خود شناخته شده اند. آنها کمتر تحت تأثیر عوامل خارجی مانند نور محیط قرار می گیرند و می توانند در شرایط مختلف محیطی به طور موثر عمل کنند.

سنسورهای اولتراسونیک:

در حالی که در پخش کننده های صابون سنجش خودکار کمتر رایج است، سنسورهای اولتراسونیک در برخی مدل ها استفاده شده است. حسگرهای اولتراسونیک از امواج صوتی برای تشخیص اجسام و اندازه گیری فاصله استفاده می کنند. در اینجا نحوه کار آنها آمده است:

انتشار امواج صوتی: حسگر امواج صوتی اولتراسونیک را منتشر می کند، که تا زمانی که با یک شی روبرو می شوند حرکت می کنند.

تشخیص انعکاس: هنگامی که امواج صوتی با یک جسم مواجه می شوند، به سمت حسگر باز می گردند. مدت زمانی که طول می کشد تا امواج صوتی برگردند اندازه گیری می شود.

فعال سازی: اگر امواج صوتی منعکس شده وجود یک شی (مثلاً دست کاربر) را نشان دهد، سنسور مکانیسم پخش صابون را برای آزاد کردن صابون فعال می کند.

سنسورهای اولتراسونیک حساس هستند و می توانند طیف وسیعی از اشیا و فواصل را تشخیص دهند. با این حال، ممکن است در مقایسه با سنسورهای مادون قرمز و خازنی پیچیده‌تر و گران‌تر باشند.

سنسورهای مادون قرمز منفعل (PIR):

سنسورهای مادون قرمز غیرفعال عمدتاً برای تشخیص حرکت استفاده می‌شوند و در دستگاه‌های پخش صابون کمتر رایج هستند. آنها به جای تماس فیزیکی یا وجود یک شی، تغییرات در تابش گرما را تشخیص می دهند. سنسورهای PIR ممکن است به اندازه سایر فناوری‌ها برای دستگاه‌های پخش صابون مناسب نباشند، زیرا معمولاً در برنامه‌هایی استفاده می‌شوند که تشخیص حرکت تمرکز اصلی است.

ترکیب سنسورها:

برخی از پخش کننده های صابون سنجش خودکار ممکن است ترکیبی از حسگرها را برای افزایش قابلیت اطمینان و پاسخگویی در خود جای دهند. به عنوان مثال، یک تلگراف ممکن است از سنسورهای مادون قرمز و خازنی برای تشخیص وجود دست از زوایای مختلف استفاده کند و در صورت از کار افتادن یکی از سنسورها، افزونگی ایجاد کند.